Jak pisać?

Większość punktów z poniższej listy to dosłowne cytaty z „Pamiętnika rzemieślnika” Stephena Kinga. Przygotowałam ją poniekąd dla wszystkich Was, którzy chcielibyście kiedykolwiek dzielić się ze światem tym, co myślicie w pisemnej formie, ale ba rdziej dla siebie, bo odkąd opanowałam umiejętność pisania, jest to główna forma, w której jestem w stanie wyrazić siebie bardziej. Mój blog miał roczną przerwę. Pisanie zaśniedziało. Umiejętność przelewania myśli na papier zaniemogła. Ale to nic. Pisanie, to jedna z umiejętności, która, raz opanowana, wraca do nas po lekkim rozruchu. Kondycję umysłową odzyskać na szczęście łatwiej niż formę fizyczną. Jedno i drugie wymaga jednak treningu.

Rozruch po przewie zaczęłam od lektury i zrobiłam notatki. Poniżej kompendium wiedzy, zalecenia człowieka, który odniósł w dziedzinie pisarskiej spektakularny sukces.

29 rad, które nauczą Cię, jak pisać:

1. Utrzymuj uwagę.

2. Porzuć stronę bierną, zapomnij, że istnieje.

3. Przysłówek nie jest Twoim przyjacielem.

4. Pisarstwo to kwestia organizacji myślenia.

5. Jeśli chcecie zostać pisarzami, przede wszystkim powinniście pamiętać o dwóch rzeczach: dużo czytać i dużo pisać. Nie da się tego uniknąć. Nie istnieje droga na skróty.

6. Zbyt ubogi opis sprawia, że czytelnik czuje się oszołomiony i zagubiony. Zbyt dokładny grzebie go pod stosem obrazów i szczegółów. Cały trik polega na tym, by odnaleźć złoty środek.

7. Wykorzystanie porównań i innych środków stylistycznych to jedna z głównych radości czytania i pisania prozy. Celne porównanie może ucieszyć nas tak bardzo jak spotkanie starego przyjaciela w tłumie nieznajomych.

8. Tajemnica dobrego opisu opiera się z jednej strony na wyraźnym widzeniu, a z drugiej – na jasnym pisaniu, używaniu prostego słownictwa i świeżych obrazów.

9. Jedną z podstawowych zasad dobrej prozy jest reguła, żeby nigdy nie mówić o czymś, co można pokazać.

10. Zawsze należy mówić prawdę; bardzo wiele od tego zależy.

11. Całe zadanie sprowadza się do dwóch rzeczy: uważnego przyglądania się temu, jak zachowują się otaczający nas prawdziwi ludzie, a następnie przekazaniu prawdy o tym, co widzimy.

12. Żaden z ozdobników nie konstruuje opowieści. Tylko opowieść tworzy opowieść.

13. Symbolika. Dobrze, gdy jest.

14. Motyw przewodni: o czym jest opowieść? Waszym zadaniem w trakcie lub tuż po napisaniu pierwszej wersji jest stwierdzenie, o co chodzi w książce. Podczas redakcji – przynajmniej jednej z nich – musicie sprawić, by to coś stało się jasne i wyraźne. Być może pojawi się wówczas konieczność dokonania sporych zmian i skreśleń.

15. Nuda bywa świetnym bodźcem dla kogoś, kto utknął w martwym punkcie.

16. Czasami książka udziela odpowiedzi, ale nie zawsze.

17. Rozpoczynanie od pytań i motywów przewodnich to najprostszy przepis na stworzenie złej prozy. Dobra proza zawsze zaczyna się od historii i stopniowo się rozwija, ukazując wiodący temat. Niemal nigdy nie zaczyna się od tematu, który rozwija się w historię.

18. To, jak długo pozwolicie odpocząć waszej książce – przypomina to nieco odstawienie ciasta przed kolejnym wyrabianiem – zależy wyłącznie od was. Osobiście jednak uważam, iż okres ten powinien trwać co najmniej sześć tygodni.

19. Jeśli nigdy wcześniej tego nie robiliście, przekonacie się, że czytanie własnej książki po sześciu tygodniach to dziwne, często cudowne przeżycie.

20. Każda powieść ma swego jednego jedynego czytelnika, a w różnych momentach podczas pisania autor myśli: „Ciekawe, co on/ona powie, gdy to zobaczy?”

21. Idealny Czytelnik pozwala także najlepiej ocenić, czy wasza historia ma właściwe tempo i czy należycie potraktowaliście jej tło.

22. Opuszczaj nudne kawałki. Oznacza to skreślanie w celu przyspieszenia tempa i większość z nas musi to robić (zabijajcie to, co kochacie, zabijajcie to, co kochacie, nawet jeśli pęka wam przy tym wasze małe, egocentryczne, pismackie serce; zabijajcie to, co kochacie).

23. Musisz skracać swoje opowiadania. Oto wzór: druga wersja = pierwsza wersja – 10%. Efekty rozsądnego skracania są natychmiastowe i często zdumiewające – literacki odpowiednik viagry.

24. Konstruując przedakcję, musicie pamiętać o dwóch ważnych rzeczach: a) wszyscy mają jakąś przeszłość, i b) zazwyczaj nie jest ona ani trochę interesująca. Skupcie się na jej najciekawszych fragmentach i nie dajcie się ponieść reszcie. Długie opowieści o życiu najlepiej sprawdzają się w barach, wyłącznie godzinę przed zamknięciem i tylko wtedy, gdy to wy stawiacie.

25. Prowadząc poszukiwania agenta i wydawcy, musicie być przebiegli, ostrożni i uparci, ale – powtarzam raz jeszcze – najważniejszą rzeczą, jaką musicie robić, jest czytanie tego, co się sprzedaje

26. Nikt cię nie wysłucha, jeśli nie będziesz wyglądał jak zawodowiec.

27. Jeśli możecie to robić dla przyjemności, będziecie to robić zawsze.

28. Pisanie nie jest życiem, myślę jednak, że czasami może stać się powrotem do życia.

29. Najstraszniejsza jest zawsze chwila przed początkiem. Potem może być już tylko lepiej.

Wymyśliłam sobie pewien projekt. Dawno temu. Nigdy nie czułam się na siłach, by rozpocząć jego realizację. Dziś mam 31 lat i tak, zamierzam wreszcie iść za marzeniem, iść za marzeniem i tak dalej, aż do końca.

A do tej listy wracać będę ilekroć dopadnie mnie kryzys twórczy. A Ty?

Bo wszystko to magią jest i iluzją, i zdarza się raz na milion.